خدا همین نزدیکی است

از روزهایی که احساس کنم به بطالت گذشته بیزارم اما توی ده روزگذشته شاید نصف روزها برام اینطوری بوده. حال و حوصله نداشتم برای کارهایی که میدونم باید انجام بشن. فایل وُرد رو باز میکنم که شروع کنم به نوشتن و بعد از یه جمله، یه کلمه، و یا حتی بدون نوشتن میرم سراغ دیدن یه سریال، خوندن یه کتاب که در اولویت نیست و اینطوری میشه که زمان میگذره و فقط عذاب وجدان کارهای انجام نشده میمونه.

اما دیروز تصمیم گرفتم که چیدمان وسایل خونه رو عوض کنم و میز تحریرم رو جوری بذارم که وقتی میشینم پشتش بتونم به سادگی منظره بیرون رو ببینم و انرژی بگیرم. آخه مگه میشه دیدن این منظره رو از دست داد؟

 

نمیگم از لحظه اول این تغییرات، شروع کردم به مفید کار کردن اما میتونم با اطمینان بگم هر دقیقه ای که در طول این آخر هفته به چیزی غیر از کار گذشته، کاملا با تصمیم خودم بودم برای اینکه تفاوت قائل بشم بین روزهای کاری معمولی و آخر هفته.  هنوز از برنامه ریزیم عقبم اما عذاب وجدان شدیدی مثل چند روز پیش ندارم. جمعه بلیط خریدم و برنامه سفرم رو تنظیم کردم، شاید این موضوع بود که بیشترین انرژی رو بهم داد تا بتونم به روزهای بهتر فکر کنم. الان میدونم دقیقا چه زمانی میتونم بگم "لحظه دیدار نزدیک است، باز من دیوانه ام، مستم؛ باز میلرزد دلم، دستم؛ باز گویی در جهان دیگری هستم". این دونستن باعث میشه تحمل روزهای دوری کمی ساده تر بشه.

 

پ.ن. همین الان که داشتم این متن رو مینوشتم زنگ زدی، صدبار اومد توی دهنم که بگم "خدا گر ز حکمت ببندد دری، ز رحمت گشاید در دیگری". امیدوارم بهترینها پیش رو باشه. خدا خودش بهتر از هر کسی میدونه که چقدر بهش امید دارم و شک ندارم که یک بار دیگه خودش رو بهمون نشون میده. زیاد نگذشته از اون روزهایی که من کاملا به بودنش شک کرده بودم، خیلی وقت نیست که خودش رو آشکارا بهم نشون داده و ثابت کرده که هست.

دیروز با سریما داشتم حرف میزدم، راجع به دینش گفت، اینکه توی دین اونها خدایی وجود نداره به اون معنای خدای ما ولی اون معتقده یه نیرویی یه جایی هست که ازش محافظت میکنه. یه قدرت برتر هست که روزهای سخت هواش رو داره. و تو خوب میدونی که چطور این نیروی برتر خودش رو به ما نشون داده. ایمان داشته باش که خدا هوامون رو داره، روزهایی که احساس میکنیم همه چیز از دست رفته، اون گوشه نشسته و داره نگاهمون میکنه و منتظره تا بهش بگیم که ایمان داریم به بودنش، و باور داریم به اینکه بهترین رو برامون پیش میاره. به خدا توکل کن عزیزِ بیقرارِ من